Soms maak ik een eerste opzet met lijnen op het doek. Dat is een heel mooi werkje en je krijgt er een heel voldaan gevoel van. Totdat ik er verder mee wil gaan… Dan heb ik het geduld niet, om wéér over diezelfde lijnen heen te gaan. Het is veel lekkerder om wild te schilderen, kleur over kleur, laag over laag. Zo gebeurt het nogal eens, dat een aantal van mijn schilderijen uit wel héél veel lagen acryl bestaan…
Het mooie is dat je niet weet wat het eindresultaat is, er ontstaat wat er ontstaat en het is niet goed of fout. Het is alleen maar lekker om te doen. Je hoofd, je denken, doet niet meer mee, waardoor er geschilderd wordt vanuit het voelen, vanuit ontspanning.
Ja, oké, soms zegt dat hoofd…dit is niet mooi Sas…en is het de kunst te herinneren dat je niet bezig bent iets moois te maken. Iets moois te maken voor anderen, daar gaat het niet om. Het gaat erom, om met je gevoel te schilderen. De botsingen tussen denken (je oordeel) en het voelen gaan in je schilderij zitten. En juist deze emotie wordt opgepikt door de toeschouwer.
Buiten de lijnen… FREE YOUR MIND!
[Sassy_Social_Share]